วันที่ 28 ก.พ.2566 นิ่ม แม่น้องต่อ เด็กวัย 8 เดือนที่ถูกเอาไปโยนทิ้งน้ำ เปิดใจว่า เรื่องคดี อยากให้ไปสอบถามกับตำรวจ ไม่อยากให้มาถามกับทางครอบครัวตัวเอง แต่มีคนไปถามด้วยข้อความที่ไม่เหมาะสม ไปเฝ้าหน้าบ้าน นั่นเป็นสิ่งที่ตนไม่อยากให้เกิดขึ้น มีคนไปตามพ่อนิ่มที่บ้านด้วย
ส่วนเรื่องการค้นหานั้น ตนได้เอาลูกไปวางไว้ตรงนั้น ยืนยันว่าตอนเอาลูกไปโยนนั้น น้องต่อເสีຍชีวิຕแล้ว คือน้องจมลงไปเลย เขาใส่เสื้อผ้า ลายขวางสีขาวดำ และก็แพมเพิร์สยี่ห้อโมฟิกซ์ ไซส์เอ็ม ตนเห็นข่าวการค้นพบ แต่ยังไม่เห็นแพมเพิร์สจริงๆ ตอนโยนนั้น ก็ลงไปโดนน้ำเลย
สาเหตุที่เอาน้องไปโยนทิ้ง เพราะกลัวจะโดนว่า เพราะน้องต่อหงายหลัง ซึ่งไปถามรายละเอียดแก่ตำรวจจะดีกว่า ตนอยากเจอน้อง ไม่จำเป็นต้องร่างก็ได้ แต่เพื่อจะได้เอามาทำบุญ เรื่องทั้งหมด ตนทำไปคนเดียว ไม่มีใครรู้เรื่อง ยังไม่บอกพุด สามีเลย ก็คิดว่าเขาคงเสียใจ
“อยากขอโทษลูก เพราะวันนั้นทำอะไร โดยไม่คิดให้ถี่ถ้วน ตอนนี้อยากเริ่มชีวิตใหม่ ขอโอกาสสังคมด้วย ไม่อยากมาถามเรื่องนี้อีกแล้ว ขอเวลาส่วนตัวแก่ครอบครัว และอยากขอโทษพี่ๆ ทุกคน ที่ทำให้มันเป็นเรื่องวุ่นวายขนาดนี้”
ส่วนเรื่องความรักระหว่างตนกับลูกนั้น อธิบายไม่ถูก เพราะตนก็รักในแบบของเรา ส่วนสิ่งที่ตนให้ปากคำด้วย ตำรวจเป็นผู้ชาย ทำให้กลัว เขาไม่ได้ด่า แต่มันเป็นคำพูดแบบผู้ชาย มีน้ำเสียง ใช้คำถามเหมือนผู้ใหญ่
ตนอยากเรียนหนังสือ ตอนนี้อายุ 17 ปีแล้ว ตนไม่กล้าฝันอะไรเลยในชีวิต อยากแค่มีรายได้ใช้ก็พอแล้ว ที่ไม่กล้าฝัน เพราะครอบครัวตน ก็ไม่ได้มีเงินส่งไปไกลขนาดนั้น
สำหรับคนที่เจอประสบการณ์แบบตน อยากให้คิดให้ดี ไม่ต้องกลัวอะไรที่จะเกิดมาตามหลัง สิ่งที่ตนเจอเป็นบทเรียนสำคัญในชีวิต ทั้งนี้มีกระแสสังคมว่าตนโกหก หลอกคนอื่นอีกไหม จึงทำให้หาน้องต่อไม่เจอนั้น ตนยืนยันว่าได้รับบทเรียนจากการโกหกมาเยอะ ยืนยันว่าน้องลงน้ำตรงนั้น
ทั้งนี้ผู้สื่อข่าวที่สนิทกับนิ่ม ได้ตอบแทนว่า มีสื่อบางสำนัก ไปถามความสำคัญพ่อลูก ที่ไม่สมควรถาม น้องเป็นเด็ก มันกระทบกระเทือนจิตใจมาก จึงไม่อยากให้ถามอะไรแบบนี้อีกแล้ว
ทางพ่อนิ่มเผยว่า การไปออกข่าวตนไปมีอะไรกับลูกนั้น เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ การที่เพื่อนตนไปมีอะไรนั้น มันเป็นเรื่องจริง การพูดแบบนั้น โกรธมาก ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิด ไม่ต้องการมีเรื่องมีราว ไปแก้ข่าวให้ตนด้วย ถ้าอยากจะมาขอโทษก็มา แต่ตนไม่ติดใจอะไร และไม่อยากพูดอะไรแก่สังคมอีก
